درمیان بیش از 20 کاندیدا میتوان چهره های شاخصی سیاسی و اقتصادی و ورزشی رامشاهده کرد که ازمعاون استاندار گرفته تا عضو شورای شهرو مدیران شهرداری و سایر بخشها و برخی چهره ها ومدیران  ورزشی همه خودرا سینه چاک برای ورزش شهر مشهدو استان خراسان رضوی و بویژه فوتبال میدانند.

همه این افراد خودرا شیفته خدمت به فوتبال میدانندو بر این باروند که اگر رای لازم را کسب کرده وبرصندلی ریاست هیات فوتبال مشهد تکیه بزنند منشا تحولاتی بزرگ درفوتبال خواهند بود. این افراد از معاون استاندار گرفته تا کارمند ساده همگی معتقدند که نقشه های خوبی برای این ورزش پرطرفدار یا درسر دارند یا بر روی کاغد اورده واماده کرده اند تا درصورت پیروزی بر سایر رقیبان طرحی نو درانداخته و زمینه رشد وتوسعه فوتبال دراین خطه را فراهم اورده ومردم این سرزمین را خرسند کنند.

دراین میان بدنیست نیم نگاهی به وضعیت خراسان رضوی حداقل درسطح اول فوتبال کشور داشته باشیم . تیم نصف ونیمه پدیده درشرایطی که با مشکلات مالی شدیدی دست وپنجه نرم میکرد لیگ برتر را شروع کرد. این تیم تنها یک قدم با مشکلات لاینحلی که همگان مطلع هستند فاصله داشت که پادرمیانی شهردار مشهدو پرداخت بدهی ها انرانجات دادو اکنون توانسته درقدمهای اول محکم درصحنه ظاهر شود.

دیگر تیم مشهدی یعنی سیاه جامگان که شبهی از همان ابومسلم پرطرفدار این شهر است اکنون دروضعیتی بسیار بدتر ووخیم تر درلیگ دسته یک حضور دارد. به گونه ای که مشکلات این تیم دیگر بدهی به میثاقیان وامثالهم نیست بلکه حتی پول برای بلیت رفت و برگشت و اقامت درهتل هم گریبانشان رامیگیرد. مدیرعامل این تیم که ادعا دارد دیگر هیچ پولی برای خرج کردن ندارد انرا به یک ستاره سابق واگذار کرده تا کاسه دست گرفته و برای هفته به هفته تیم اعانه جمع کند اما این روش هم قطعا خیلی دوام نمی اورد و همین روزهاست که یا صبر میثاقیان سراید و یا پول برای سفر به شهری دیگر برای بازی جور نشودو خلاصه کار بجای خیلی باریکتر یعنی انحلال تیم برسد.

دراین راستا و با توجه به وضعیت فعلی فوتبال خراسان رضوی چند پرسش به ذهنم رسید که با کاندیداهای هیات فوتبال خراسان رضوی درمیان میگذارم .

1. اول اینکه برخی از این کاندیداها مدیران عالی هستند که معاون استاندار و شهردار و اعضای شورای شهر از این جمله اند . این افراد اگر عاشق خدمت به فوتبال هستند ایا درشرایط فعلی و پست وسمتی که اکنون دارند نمیتوانند منشا کمک به فوتبال باشندو تنها درصورت نشستن پشت میز ریاست قادر به کمک به فوتبال وخروج از وضع موجودند . دراین صورت این پرسش پدید میاید که ایا انها عاشق خدمت به فوتبال هستند یا عاشق میز ریاست فوتبال .
2. دوم اینکه با توجه به مشکلات مالی بسیار شدید فوتبال خراسان رضوی کسانی که توانایی رایزنی و تامین هزینه های سرسام اور فوتبال را ندارد چگونه است که گمان میکنند اگر پشت میز ریاست هیات فوتبال قراربگیرند میتوانند سرمایه های فراوانی را جذب این رشته ورزشی کنند. به عنوان مثال کاندیداهایی که حتی توانایی تامین هزینه یک تیم دسته چندمی را هم ندارند چرا فکر میکنند اگر رییس شوند میتوانند هزینه های میلیاردی تیم های دسته اولی یا لیگ برتری را تامین کنند. دراینصورت این پرسش برای مردم پیش میاید که شاید میز ریاست خاصیت جادویی دارد که هرکارمندی حتی اگر کارمندی ساده یا ورزشکاری معمولی هم پشت ان بنشیند میتوان پول سازی کند.
3. سوم اینکه چه تعداد از کاندیداها نگاهی به اینده دارند نه از ان باب که اینده فوتبال خراسان رضوی را آباد کنند بلکه از آن جهت که پست ریاست فوتبال را نردبانی کنند برای دست یافتن به اینده ای روشنتر برای خود . همگان میدانند که ریاست فوتبال با توجه به شناختی که درمیان عامه مردم پیدا خواهدکرد بهترین گزینه برای انتخابات خواهد بود که انتخابات مجلس از جمله است آیا حاضرند چهره های سیاسی حاضر درجمع کاندیداها به فوتبالدو ستان تضمین دهند که همه تلاش خودرا برای فوتبال خواهند کرد و قصد کاندیداتوری انتخابات مجلس را ندارند یا خواهند گفت که هردو هدف را توام دنبال خواهند کرد.
4. دست آخر اینکه تاامروز هرچه ازاین کاندیداها بویژه انها که اکنون درپستهای مهمی حضور دارندو رسانه وتریبون دراختیارشان هست تنها وعده و کلی گویی هایی است که هیچ تضمینی هم ندارد. آیا وقتش نرسیده که کاندیدها بجای آنکه دنبال رایزنی با فلان صاحب رای وبهمان هیات باشند برنامه های خودرا به صورت کاملا شفاف و قابل رصد و پاسخگویی به مردم وفوتبالدوستان ارایه کنند تا مردم بدانند صاحبان رای نه براساس وعده پست و مقام که براساس صلاحیت و توانمندی ریاست هیات فوتبال مشهد را انتخاب کرده اند.

دست اخر اینکه باید گفت فوتبال مشهد تا کنون هرچه ضربه خورده از همین مدیرانی بوده که تنها با وعده از فوتبال برای خود نردبان ساخته اند تا به مقصد نهایی برسند حال رسیده اند یا نه بماند. اما اقای معاون استاندار ایا شمادرهمین مقام فعلی نمیتوانید منشا کمک به ورزش و فوتبال باشید ؟ خانم عضو شورای شهر شما چطور نمیتوانید به فوتبال کمک کنید؟ اقای معاون شهردار شما چطور؟ اقایی که توانایی اداره یک تیم را هم نداشتی حال چگونه است که توانایی اداره فوتبال یک استان رادرخود میبینی ؟ و .... اینها سوالاتی است که در ذهن مردم جریان داردو همین است که مسوولیت صاحبان رای در انتخابات را بیشتر کرده و مسوولیت سنگین تری بر شانه های رییس اینده خواهد گذاشت .

انتهای پیام /